مجله خبری تشریفات

پيامبر اسلام بسيار دلسوزو مهربان نسبت به ديگران بوده است ولذا چنانچه افراد از روي عناد به پروردگار يکتا ايمان نمي‌‌آوردند، حزن و غصه گمراهي ديگران بر پيامبر سنگيني مي‌‌کرد تا جايي که قرآن مي‌‌فرمايد: «لعلک باخع نفسک»؛ اين آرم مهرباني و دلسوزي تشریفات ترحیم مشهد خالصانه اورا علامت مي‌‌دهد.
2- رفتار نيک، به شهادت تاريخ، پيامبر اسلام بهترين و نيکوترين اخلاق را داشته می باشد؟ اخلاق و رفتار و گفتار خود پيامبر اسلام هم از نگاه قرآن و هم از حیث تاريخ، نماد مي‌‌دهد که حضرت با نيکوترين خوی و بهترين گفتار، حتي با دشمنان خود را داشته می باشد.
پيامبر اسلام آنقدر با مهرباني و نيکوئي با مردم اخلاق نمود که قرآن او‌را به عنوان نمونه رفتار عظيم معرفي مي‌کند؛ «إنک لعلي خلق و خوی عظيم».
پيامبر اسلام، کلاً مسائل با صبر، شيکيبائي، بخشش وگذشت کردار مي‌‌نمود و در برخورد با همگان با صورت باز و شاد واکنش مي‌‌نمود.
همسايه يهودي حضرت هر روز با خاکستر از آن حضرت استقبال مي‌‌کرد و پيامبر(ص) بدون هيچ واکنشي، پس از حرکت دادن لباس‌ها و تروتمیز کردن حال و روز ظاهري‌‌اش به رویه خود ادامه مي‌‌داد، و روز بعد از آن، با آنکه مي‌‌دانست همان اپلیکیشن تکرار مي‌گردد، نيز تغيير مسير نمي‌‌داد. يک روز از آنجا مي‌‌گذشت با کمال تعجب از خاکستر خبری نشد، حضرت با لبخند بزرگوارانه‌اي اعلام کرد: رفيق ما امروز به سراغ ما نيامد! گفتند: بيمار می‌باشد. فرمود: بايد به عيادتش برويم. بيمار يهودي، وقتي پيامبر اسلام را بالاي سرش مشاهده نمود، در فیس آن حضرت صميميت و محبت صادقانه‌‌اي احساس کرد که گويي سالها می باشد با وي سابقه دوستي و آشنايي دارااست و کل کينه‌‌هاي مرد يهودي نسبت به حضرت، به مهر و صفا تبديل گرديد.
آيا ديني که رهبرش اينگونه حتي با دشمنانش عکس العمل دارد، ديني خشن و بي رحم هست، يا دين با صفا و محبت و خلق و مهر و عاطفه؟!
در‌صورتی‌که تاريخ صدر اسلام را مطالعه کنيد پي مي‌‌بريد که در اثر برخورد نيک واخلاق حميده پيامبر اسلام و مهرو عطوفت که در دين اسلام وجود داشت، اقوام و ملل مختلف از محیط و اکناف مدينه به اسلام مي‌‌پيوستند و شعاع خورشيد اسلام هر روز قلمرو بيشتري را فرا مي‌‌گرفت. در نخستين فتوحات اسلامي و کردار مهربانانه پيامبر اسلام و مسلمان ها، مسيحيان شبه جزيرة العرب و شامات و غيره شيفته اسلام شدند واز صميم دل آن را پذيرفتند.
اما براي صحت ادعاي پيامبري پيامبر اسلام و آوردين اسلام، گذشته از روش اعجاز؛ دو رویکرد اصلی وجود داراست:
يکي؛ توده آوري قرائن وشواهد متفاوت براي صدق ادعاي نبوت.
دوم؛ تصديق کتب آسماني قبل از آن پيامبر.
اينک هر دو منش را به طور مختصر بررسي می‌نمائيم.
الف) گردآوری آوري شواهد در صدق رسالت پيامبر اسلام(صلي الله عليه وآله وسلم)

پيامبر اسلام بسيار دلسوزو مهربان نسبت به ديگران بوده است ولذا چنانچه افراد از روي عناد به پروردگار يکتا ايمان نمي‌‌آوردند، حزن و غصه گمراهي ديگران بر پيامبر سنگيني مي‌‌کرد تا جايي که قرآن مي‌‌فرمايد: «لعلک باخع نفسک»؛ اين آرم مهرباني و دلسوزي تشریفات ترحیم مشهد خالصانه اورا علامت مي‌‌دهد.
2- رفتار نيک، به شهادت تاريخ، پيامبر اسلام بهترين و نيکوترين اخلاق را داشته می باشد؟ اخلاق و رفتار و گفتار خود پيامبر اسلام هم از نگاه قرآن و هم از حیث تاريخ، نماد مي‌‌دهد که حضرت با نيکوترين خوی و بهترين گفتار، حتي با دشمنان خود را داشته می باشد.
پيامبر اسلام آنقدر با مهرباني و نيکوئي با مردم اخلاق نمود که قرآن او‌را به عنوان نمونه رفتار عظيم معرفي مي‌کند؛ «إنک لعلي خلق و خوی عظيم».
پيامبر اسلام، کلاً مسائل با صبر، شيکيبائي، بخشش وگذشت کردار مي‌‌نمود و در برخورد با همگان با صورت باز و شاد واکنش مي‌‌نمود.
همسايه يهودي حضرت هر روز با خاکستر از آن حضرت استقبال مي‌‌کرد و پيامبر(ص) بدون هيچ واکنشي، پس از حرکت دادن لباس‌ها و تروتمیز کردن حال و روز ظاهري‌‌اش به رویه خود ادامه مي‌‌داد، و روز بعد از آن، با آنکه مي‌‌دانست همان اپلیکیشن تکرار مي‌گردد، نيز تغيير مسير نمي‌‌داد. يک روز از آنجا مي‌‌گذشت با کمال تعجب از خاکستر خبری نشد، حضرت با لبخند بزرگوارانه‌اي اعلام کرد: رفيق ما امروز به سراغ ما نيامد! گفتند: بيمار می‌باشد. فرمود: بايد به عيادتش برويم. بيمار يهودي، وقتي پيامبر اسلام را بالاي سرش مشاهده نمود، در فیس آن حضرت صميميت و محبت صادقانه‌‌اي احساس کرد که گويي سالها می باشد با وي سابقه دوستي و آشنايي دارااست و کل کينه‌‌هاي مرد يهودي نسبت به حضرت، به مهر و صفا تبديل گرديد.
آيا ديني که رهبرش اينگونه حتي با دشمنانش عکس العمل دارد، ديني خشن و بي رحم هست، يا دين با صفا و محبت و خلق و مهر و عاطفه؟!
در‌صورتی‌که تاريخ صدر اسلام را مطالعه کنيد پي مي‌‌بريد که در اثر برخورد نيک واخلاق حميده پيامبر اسلام و مهرو عطوفت که در دين اسلام وجود داشت، اقوام و ملل مختلف از محیط و اکناف مدينه به اسلام مي‌‌پيوستند و شعاع خورشيد اسلام هر روز قلمرو بيشتري را فرا مي‌‌گرفت. در نخستين فتوحات اسلامي و کردار مهربانانه پيامبر اسلام و مسلمان ها، مسيحيان شبه جزيرة العرب و شامات و غيره شيفته اسلام شدند واز صميم دل آن را پذيرفتند.
اما براي صحت ادعاي پيامبري پيامبر اسلام و آوردين اسلام، گذشته از روش اعجاز؛ دو رویکرد اصلی وجود داراست:
يکي؛ توده آوري قرائن وشواهد متفاوت براي صدق ادعاي نبوت.
دوم؛ تصديق کتب آسماني قبل از آن پيامبر.
اينک هر دو منش را به طور مختصر بررسي می‌نمائيم.
الف) گردآوری آوري شواهد در صدق رسالت پيامبر اسلام(صلي الله عليه وآله وسلم)