مجله خبری تشریفات

آرامگاه در جمهوری اسلامی ایران با راه و روش غیرمذهبی یا یادمانی
مقابر غیر مذهبی در طی زمان ویران گشته یا با صدمات تشریفات ترحیم مشهد و تغییرات جزئی به همان شکل اول خود باقی‌مانده و در مواردی به عمد و یا به تصادف با تغییر و تحول نام و نشان و نام صاحب آن در جرگه مقابر مذهبی در آمده و به حیات خویش ادامه داده اند.

ایجاد کرد آرامگاه پر اسم و رسم ایجاد کرد نشان ای برای گرامی داشت متوفی می‌باشد و بیشتر در قرن معاصر و در‌پی حرکت های مدرنیته در کشور‌ایران شکل گرفت. در این نوع معماری، خواهان گونه ای معماری یادمانی فرمال و انتزاعی است که خود بر گرفته از معماری التقاطی کشور ایران و معماری مدرن با دخیل نمودن شخصیت متوفی می باشد.

آرامگاه های کشور‌ایران در سده های میانی قرنها میلادی در کشور ایران نیز که دارای ویژگی زیارتی کمتری هستند مانند آرامگاه های امیران به علل مختلفی مانند نگهداری بدن فرمان روا در جایگاهی امن، تداعی خاطره وی، پرستش فرمان روا مرده و یا جاودانه ساختن تشکیل شده اند. برهان مهمی که در اهمیت سیاسی اجتماعی این بناهای آرامگاهی وجود دارااست ارتباط آن با مکانش می‌باشد.

به این شناخت علت که صاحب این مقابر رده معنوی خاصی دربین مردم نداشته است کمتر کسی به زیارت او می رفته است . ولی این آرامگاه ها حیث کالبد و تزئینات بسیار غنی می‌باشند.

آرامگاه زیارتی یادمانی این گونه فعالیت کردی به سبب ساز پاسخ دهی به نیازهای گردشگری و زیارتی در طراحی بعضا آرامگاه ها شیوهی مطلوبی به حساب می‌آید که البته با توجه به شخصیت فرد متوفی ، ترازو تقدس، شهرت یا التفات وی ممکن می‌باشد جنبه زیارتی بر یادمانی حق اولویت داشته باشد و برعکس.

از آن پاراگراف آرامگاه عرفا و شعرا که در حین حیات خانقاه یا محل درس و مشاجره او بوده و بعداز وفات محل زیارت مشتاقان و مامن درویشان محسوب و می شده است.

آرامگاه در جمهوری اسلامی ایران با راه و روش غیرمذهبی یا یادمانی
مقابر غیر مذهبی در طی زمان ویران گشته یا با صدمات تشریفات ترحیم مشهد و تغییرات جزئی به همان شکل اول خود باقی‌مانده و در مواردی به عمد و یا به تصادف با تغییر و تحول نام و نشان و نام صاحب آن در جرگه مقابر مذهبی در آمده و به حیات خویش ادامه داده اند.

ایجاد کرد آرامگاه پر اسم و رسم ایجاد کرد نشان ای برای گرامی داشت متوفی می‌باشد و بیشتر در قرن معاصر و در‌پی حرکت های مدرنیته در کشور‌ایران شکل گرفت. در این نوع معماری، خواهان گونه ای معماری یادمانی فرمال و انتزاعی است که خود بر گرفته از معماری التقاطی کشور ایران و معماری مدرن با دخیل نمودن شخصیت متوفی می باشد.

آرامگاه های کشور‌ایران در سده های میانی قرنها میلادی در کشور ایران نیز که دارای ویژگی زیارتی کمتری هستند مانند آرامگاه های امیران به علل مختلفی مانند نگهداری بدن فرمان روا در جایگاهی امن، تداعی خاطره وی، پرستش فرمان روا مرده و یا جاودانه ساختن تشکیل شده اند. برهان مهمی که در اهمیت سیاسی اجتماعی این بناهای آرامگاهی وجود دارااست ارتباط آن با مکانش می‌باشد.

به این شناخت علت که صاحب این مقابر رده معنوی خاصی دربین مردم نداشته است کمتر کسی به زیارت او می رفته است . ولی این آرامگاه ها حیث کالبد و تزئینات بسیار غنی می‌باشند.

آرامگاه زیارتی یادمانی این گونه فعالیت کردی به سبب ساز پاسخ دهی به نیازهای گردشگری و زیارتی در طراحی بعضا آرامگاه ها شیوهی مطلوبی به حساب می‌آید که البته با توجه به شخصیت فرد متوفی ، ترازو تقدس، شهرت یا التفات وی ممکن می‌باشد جنبه زیارتی بر یادمانی حق اولویت داشته باشد و برعکس.

از آن پاراگراف آرامگاه عرفا و شعرا که در حین حیات خانقاه یا محل درس و مشاجره او بوده و بعداز وفات محل زیارت مشتاقان و مامن درویشان محسوب و می شده است.