بقعه امامزاده باتقوا با قدمتی حدود ۷۰۰ سال در تشریفات ترحیم مشهد میدان تجریش طهران، از زیارتگاه های کهن و پر اسم و رسم پایتخت میباشد.با این هم اکنون، وجود درخت چنار کهنسالی که در محوطه آن کاشته گردیده است و سنگ قبرهای دیرین نشانگر عمر این آستانه، به قرن هفتم یا این که هشتم هجری قمری میباشد. این حرم دارنده صحن، حیاط، رواق، مسجد، بارگاه مرقد و گنبد میباشد. این آرامگاه را منسوب به پارسا پسر امام موسی کاظم میدانند.
صحن و تراس این مقبره، آرامستان همگانی بود و در بیست سال اخیر تاثیر گورها را از میان برده‌اند و صرفا تعداد محدودی از سنگ قبرها برای مثال سنگ قبر محمدولی خان تنکابنی (سپهسالار اعظم) را باقی نهاده‌اند. گفته می گردد که راز این امامزاده در‌این آرامگاه مدفون میباشد و تن او نیز در آرامگاهی با اسم شبیه (بنا شده در میدان خوب قاپو اردبیل) آرمیده میباشد.
میگویند در قبل های بدور به جهت عدم دسترسی بوسیله نقلیه و صعب العبور بودن تجریش در فصل زمستان، زیارت کنندگان بقعه امامزاده باتقوا با خویش نمک می آوردند و در مسیر ورودی امامزاده می ریختند تا یخ ها و برف های محل آب خواهد شد و راه و روش برای دیگر عموم و دیگر زیارت کنندگان گشوده و هموار خواهد شد.
به همین ادله از آن تاریخ به بعد از آن، نمک جزو نذریات این بقاع شد و زیارت کنندگانی که یارا مالی ندارند، مستلزم این نمک های نذری می باشند، این نمک ها را گرفته؛ یا این که خویش به کار گیری می نمایند و یا این که به فروش می‌رسانند.
ماجرای چنار کهنسال امامزاده
کمتر از ۲۰ سال پیش، در محوطه این امامزاده، چناری کهنسال وجود داشت که بیان کننده حدود ۸۰۰سال از عمرش می‌سپری شد. این چنار که به تصویب ارثیه فرهنگی نیز رسیده بود، از پر اسم و رسم‌ترین چنار‌های قدیمی‌سال کشور ایران بود که در اثرها جهانگردان فرنگی نیز به آن اشاره میشد. ژان دیولافوا، جهانگرد معروف فرانسوی، در زمینه ی این چنار نوشته بود: دور و اطراف آن نسبتاًً به ۱۵ متر می رسد. هرمورد از شاخه‌های آن مانند تنه درخت دیرین‌سالی بر فراز بنای مسجد و دور و بر آن راز به افق کشیده میباشد. متأسفانه با جلسه قناتِ ذیل امامزاده، این درخت چنار زخم روئت کرد و با تایید صلاحیت به جا مانده فرهنگی در سال ۷۹ انقطاع شد.
بقعه امامزاده باتقوا با قدمتی حدود ۷۰۰ سال در تشریفات ترحیم مشهد میدان تجریش طهران، از زیارتگاه های کهن و پر اسم و رسم پایتخت میباشد.با این هم اکنون، وجود درخت چنار کهنسالی که در محوطه آن کاشته گردیده است و سنگ قبرهای دیرین نشانگر عمر این آستانه، به قرن هفتم یا این که هشتم هجری قمری میباشد. این حرم دارنده صحن، حیاط، رواق، مسجد، بارگاه مرقد و گنبد میباشد. این آرامگاه را منسوب به پارسا پسر امام موسی کاظم میدانند.
صحن و تراس این مقبره، آرامستان همگانی بود و در بیست سال اخیر تاثیر گورها را از میان برده‌اند و صرفا تعداد محدودی از سنگ قبرها برای مثال سنگ قبر محمدولی خان تنکابنی (سپهسالار اعظم) را باقی نهاده‌اند. گفته می گردد که راز این امامزاده در‌این آرامگاه مدفون میباشد و تن او نیز در آرامگاهی با اسم شبیه (بنا شده در میدان خوب قاپو اردبیل) آرمیده میباشد.
میگویند در قبل های بدور به جهت عدم دسترسی بوسیله نقلیه و صعب العبور بودن تجریش در فصل زمستان، زیارت کنندگان بقعه امامزاده باتقوا با خویش نمک می آوردند و در مسیر ورودی امامزاده می ریختند تا یخ ها و برف های محل آب خواهد شد و راه و روش برای دیگر عموم و دیگر زیارت کنندگان گشوده و هموار خواهد شد.
به همین ادله از آن تاریخ به بعد از آن، نمک جزو نذریات این بقاع شد و زیارت کنندگانی که یارا مالی ندارند، مستلزم این نمک های نذری می باشند، این نمک ها را گرفته؛ یا این که خویش به کار گیری می نمایند و یا این که به فروش می‌رسانند.
ماجرای چنار کهنسال امامزاده
کمتر از ۲۰ سال پیش، در محوطه این امامزاده، چناری کهنسال وجود داشت که بیان کننده حدود ۸۰۰سال از عمرش می‌سپری شد. این چنار که به تصویب ارثیه فرهنگی نیز رسیده بود، از پر اسم و رسم‌ترین چنار‌های قدیمی‌سال کشور ایران بود که در اثرها جهانگردان فرنگی نیز به آن اشاره میشد. ژان دیولافوا، جهانگرد معروف فرانسوی، در زمینه ی این چنار نوشته بود: دور و اطراف آن نسبتاًً به ۱۵ متر می رسد. هرمورد از شاخه‌های آن مانند تنه درخت دیرین‌سالی بر فراز بنای مسجد و دور و بر آن راز به افق کشیده میباشد. متأسفانه با جلسه قناتِ ذیل امامزاده، این درخت چنار زخم روئت کرد و با تایید صلاحیت به جا مانده فرهنگی در سال ۷۹ انقطاع شد.
تزيینات کاخ هشت پردیس اصفهان