بقاع امامزاده پارسا (ع) طهران در میدان تجریش تشریفات ترحیم مشهد جای‌دارد.مساحت ضریح و مقبره امام زاده باتقوا حدود ۳۰۰۰ متر مربع میباشد و تحت عنوان یکی تبارک‌ترین امامزاده‌های اهل ایران شناخته میگردد. فضای امامزاده به نصیب‌های مختلفی تقسیم گردیده‌است که بعضی از آن ها سابق میباشند و بعضا دیگر در زمانه بعداز انقلاب تشکیل‌شده‌اند.
تاریخچه بنای امامزاده با تقوا (ع)
امامزاده باتقوا یکی‌از دیرین‌ترین بناهای طهران میباشد و احتمال می‌رود در عصر ایلخانی (سال ۷۰۰ ه.ق) تشکیل‌شده باشد. البته داده ها دقیقی درباره اینکه نخسین بار چه کسی ضریح حضرت باتقوا را تشکیل داد، در اختیار وجود ندارد. در تاریخ آمده میباشد که در سال ۱۲۱۰، یکی‌از فرزندان فتحعلی پاد شاه قاجار به اسم هلاکو، بنای امامزاده را تجدید بنا کرد. کاشی‌کاری گنبد و تغییر تحول درب امامزاده از ضلع جنوبی به ضلع غربی، از اقدامات هلاکو بود. اخوی دیگر هلاکو به اسم شجاع‌السلطنته نیز مسجد، حسینیه و گرمابه صحن شمالی امامزاده را ایجاد کرد.
در حیاط ورودی بقاع، لوح مستطیلی خشتی وجود دارااست که اسم فتحعلی پادشاه روی آن حک شد‌ه‌است و عمر آن به سال ۱۲۱۰ بازمی‌خواهد شد. بارگاه مشبک و نقره فام بقعه نیز بوسیله میرزا سعید خان، وزیر کارها خارجه اواخر قاجار، وقف گردیده‌است.
بعداز شاهزادگان قاجار امامزاده به به عبارتی صورت باقی ماند تا در سال ۱۳۳۸ خیری به اسم حسن فداکار با میزان دارایی فردی خویش، برای ترمیم گنبد امامزاده، مجدد آن را کاشی‌کاری کرد. بعد در سال ۱۳۶۸ گنبد به کلی تخریب و تجدید بنا شد. گنبد تازه تعالی‌خیس بود. در دهه ۸۰ نیز گلدسته‌های امامزاده در کنار گنبد قرار گرفت و باطن رواق‌ها نیز آیینه‌کاری شد.
معماری بنای امامزاده باتقوا (ع)
اولی چیزی که در معماری امامزاده باتقوا طهران نگاه را به سمت خویش جذب می‌نماید، رنگ آبی‌رنگ فیروزه‌ای بی‌نظیرکاشی‌کاری گنبد و گلدسته‌های آن میباشد. معماری این جای مقدس دسته جامعی از مخلوط رنگ‌ها و طرح‌هاست. دیوارهایی با ضخامت زیاد، طاق‌ها و طرح چهارگوشه این سازه به مدل معماری قرن هفتم و هشتم هجری قمری تشکیل‌شده. می‌اقتدار اذعان کرد معماری این جای مقدس ترکیبی از مدل سنتی و باستانی اهل ایران و هنر دست معماران معاصر میباشد.
تراس ورودی و ۴ رواق در ضلع شمالی محوطه قرار دارا هستند. در بالا صحن امامزاده یک کدام از آرامستان‌های طهران بود؛ ولی بعداز مدتی مراسم‌تدفین درین محل ممنوع شد و با سپری شد فرصت اثرها قبرهای کهن نیز هلاک شد. در صدر محیط امامزاده دیوارکشی گردیده بود و فضای محصوری داشت؛ ولی با اجرای طرح پیشرفت خیابان تجریش، دیوارهای سابق وخیم شد. در حال حاضر بخشی از آرامستان به بوستان تبدیل شد‌ه‌است.
بقاع امامزاده پارسا (ع) طهران در میدان تجریش تشریفات ترحیم مشهد جای‌دارد.مساحت ضریح و مقبره امام زاده باتقوا حدود ۳۰۰۰ متر مربع میباشد و تحت عنوان یکی تبارک‌ترین امامزاده‌های اهل ایران شناخته میگردد. فضای امامزاده به نصیب‌های مختلفی تقسیم گردیده‌است که بعضی از آن ها سابق میباشند و بعضا دیگر در زمانه بعداز انقلاب تشکیل‌شده‌اند.
تاریخچه بنای امامزاده با تقوا (ع)
امامزاده باتقوا یکی‌از دیرین‌ترین بناهای طهران میباشد و احتمال می‌رود در عصر ایلخانی (سال ۷۰۰ ه.ق) تشکیل‌شده باشد. البته داده ها دقیقی درباره اینکه نخسین بار چه کسی ضریح حضرت باتقوا را تشکیل داد، در اختیار وجود ندارد. در تاریخ آمده میباشد که در سال ۱۲۱۰، یکی‌از فرزندان فتحعلی پاد شاه قاجار به اسم هلاکو، بنای امامزاده را تجدید بنا کرد. کاشی‌کاری گنبد و تغییر تحول درب امامزاده از ضلع جنوبی به ضلع غربی، از اقدامات هلاکو بود. اخوی دیگر هلاکو به اسم شجاع‌السلطنته نیز مسجد، حسینیه و گرمابه صحن شمالی امامزاده را ایجاد کرد.
در حیاط ورودی بقاع، لوح مستطیلی خشتی وجود دارااست که اسم فتحعلی پادشاه روی آن حک شد‌ه‌است و عمر آن به سال ۱۲۱۰ بازمی‌خواهد شد. بارگاه مشبک و نقره فام بقعه نیز بوسیله میرزا سعید خان، وزیر کارها خارجه اواخر قاجار، وقف گردیده‌است.
بعداز شاهزادگان قاجار امامزاده به به عبارتی صورت باقی ماند تا در سال ۱۳۳۸ خیری به اسم حسن فداکار با میزان دارایی فردی خویش، برای ترمیم گنبد امامزاده، مجدد آن را کاشی‌کاری کرد. بعد در سال ۱۳۶۸ گنبد به کلی تخریب و تجدید بنا شد. گنبد تازه تعالی‌خیس بود. در دهه ۸۰ نیز گلدسته‌های امامزاده در کنار گنبد قرار گرفت و باطن رواق‌ها نیز آیینه‌کاری شد.
معماری بنای امامزاده باتقوا (ع)
اولی چیزی که در معماری امامزاده باتقوا طهران نگاه را به سمت خویش جذب می‌نماید، رنگ آبی‌رنگ فیروزه‌ای بی‌نظیرکاشی‌کاری گنبد و گلدسته‌های آن میباشد. معماری این جای مقدس دسته جامعی از مخلوط رنگ‌ها و طرح‌هاست. دیوارهایی با ضخامت زیاد، طاق‌ها و طرح چهارگوشه این سازه به مدل معماری قرن هفتم و هشتم هجری قمری تشکیل‌شده. می‌اقتدار اذعان کرد معماری این جای مقدس ترکیبی از مدل سنتی و باستانی اهل ایران و هنر دست معماران معاصر میباشد.
تراس ورودی و ۴ رواق در ضلع شمالی محوطه قرار دارا هستند. در بالا صحن امامزاده یک کدام از آرامستان‌های طهران بود؛ ولی بعداز مدتی مراسم‌تدفین درین محل ممنوع شد و با سپری شد فرصت اثرها قبرهای کهن نیز هلاک شد. در صدر محیط امامزاده دیوارکشی گردیده بود و فضای محصوری داشت؛ ولی با اجرای طرح پیشرفت خیابان تجریش، دیوارهای سابق وخیم شد. در حال حاضر بخشی از آرامستان به بوستان تبدیل شد‌ه‌است.
معماری کاخ خورشید